Xiaomi Mi TV P1 43 inch – Interessante nieuwkomer?
Het Chinese Xiaomi heeft naam en faam gemaakt met zijn betaalbare smartphones. Het is misschien nieuws voor je, maar de fabrikant biedt ook televisies aan. Die zijn gebaseerd op Android TV en lijken een interessante featurelijst te hebben. De vraag is natuurlijk of ze het op kunnen nemen tegen de gevestigde merken.
Een degelijk design, ook al is er bespaard op afwerking
Een moderne tv kan, zelfs in deze instapcategorie, uitpakken met een aantrekkelijk design. Het klein zwart kader merk je vooraan wel op, maar het stoort absoluut niet. Aan de zijkant en achterzijde merk je wel dat het om een instapmodel gaat, want het toestel is met zijn 8,5 cm toch relatief dik, zeker voor een 42 inch-model. De V-vormige voeten zorgen voor een stabiele opstelling. Je merkt dat er bij de afwerking op het budget gelet is. Zo schroef je de voeten rechtstreeks in het plastic van de behuizing vast. Daar hadden we toch liever een metalen versteviging gezien.
Aansluitingen
De Xiaomi is een 60Hz-model dus HDMI 2.1-aansluitingen die 4K120 kunnen leveren zouden zinloos zijn. De drie HDMI-aansluitingen leveren 18 Gbps bandbreedte (HDMI 2.0), en ondersteunen ALLM en eARC (op HDMI 2). Wie wat in de instellingen neust, vindt daar de mogelijkheid om de HDMI-aansluiting te schakelen tussen 1.4, 2.0 en 2.1. Maar laat je hoop op een snelle upgrade varen. Instellen op 2.1 activeert enkel ALLM (een HDMI 2.1-feature), maar verandert niks aan de bandbreedte van de aansluiting. Zet die instelling op HDMI 2.1 tenzij je compatibiliteitsproblemen hebt. Ben je van plan om wat te gamen op deze tv, dan kan je rekenen op een input-lag van 12,3 ms in de game mode. Dat is een uitstekend resultaat. Hou er wel rekening mee dat hij geen VRR ondersteunt.
De tv levert daarnaast nog twee USB-aansluitingen, een composiet video-ingang met stereo cinch aansluiting, optisch digitale audio-uitgang, hoofdtelefoonaansluiting, ethernet, WiFi en Bliuetooth.
Android TV met alles er op en er aan
Voor het smart tv-gedeelte koos Xiaomi Android TV. Dat is een uitstekende keuze, want zo weet je onmiddellijk dat je nagenoeg alle streamingdiensten kunt gebruiken, zowel internationale als lokale diensten. Via Chromecast stuur je snel en eenvoudig beeld van je smartphone naar de tv.
Toch merken we dat de Android TV iets minder responsief is dan bij veel concurrenten.
De MediaTek chipset met quad core Cortex A55 CPU, 2 GB geheugen en een Mali-G52 GPU is wel voldoende, maar levert net niet die supervlotte navigatie die je vindt op topmodellen. Dat viel bijvoorbeeld ook op bij live tv kijken, waar de Xiaomi nogal traag schakelt tussen kanalen.
Xiaomi voorziet ook een andere launcher, met de naam PatchWall. Die is weliswaar nog niet beschikbaar in België en Nederland maar de geeft voorlopig enkel een eenvoudig scherm met daarop een rij apps en eronder een rij met externe ingangen. Niet supernuttig, maar wel handig als je snel naar iets anders wilt schakelen. Minder handig zijn dan weer de instellingen, want hoe je bijvoorbeeld een aanpassing maakt in de beeldinstellingen verloopt niet voor alle bronnen op dezelfde manier. Daar kan Xiaomi nog veel leren van de gevestigde namen.
Goede punten zijn er wel voor de remote. Die ziet er wat saai uit, maar werkt prima. Richten hoeft niet, want hij werkt via Bluetooth. De toetsen hebben een zuivere aanslag, en liggen ver genoeg uit elkaar om fouten te vermijden.
Verrassend goede beelden
De Mi TV is voorzien van een IPS-paneel. Daarvan verwachten we een matig contrast en goede kijkhoek. Maar met een gemeten ANSI-contrast van net geen 1.500:1 scoort de Mi TV nog vrij goed, erg goed zelfs als je weet dat IPS-panelen het vaak met 1.000:1 moeten stellen. Het scherm heeft redelijke uniformiteit in heldere beelden, maar in donkere fragmenten zien we toch wat wolkvorming en aan de rechterzijde schijnt de achtergrondverlichting wat door. We schakelen de tv naar de Film beeldmode. Die zorgt voor een verrassend goed resultaat. De grijsschaal is neutraal en levert een bijna correcte kleurtemperatuur. Kleurweergave is goed, al neigt ze hier en daar naar iets te heldere en intense kleuren. Dat is vooral zo in tinten van rood, oranje en geel en daarom ook een beetje zichtbaar in de huidskleuren. Dat zwart meer op donkergrijs lijkt is geen verrassing (denk aan het IPS-paneel), maar de tv toont veel zwartdetail. We zien enkel dat hij soms wat witdetail clipt, maar dat is snel gecorrigeerd door de contrast-instelling met een of twee punten te laten zakken. Kortom, de Xiaomi zal in een doorsnee kamer aantrekkelijke beelden op het scherm zetten.
Maar iets te zwak voor HDR
In de specificaties lezen we dat hij naast HDR10 en HLG ook Dolby Vision en HDR10+ ondersteunt. Dat is voor een budgetmodel een serieuze troef, want die worstelen vaak met een lage piekhelderheid en beperkt kleurbereik. HDR10+ en zeker Dolby Vision helpen dan om het meeste uit die beperkte capaciteiten te halen. En dat is ook precies wat we vaststellen. De piekhelderheid van 290 nits (zowel op 10% venster als het volledige scherm) en het 75% P3 kleurbereik zijn inderdaad niet toereikend om echt van HDR te genieten. Lichtaccenten zijn te zwak, het contrast is te beperkt en de kleuren zijn niet rijk genoeg. Bovendien houdt de Xiaomi geen rekening met HDR10 metadata, zodat zeer helder gemasterde beelden ook nog veel witnuance clippen en kleuren verder verwateren. Het verschil met Dolby Vision content is dan ook groot. Ja, het mist nog steeds die echte HDR-indruk, maar de beelden zien er tenminste correct uit.
Beeldverwerking
Het toestel is uitgerust met een 60 Hz-paneel, en bewegende voorwerpen hebben een vage, licht blauw getinte rand. Zoals alle 60 Hz-modellen kan hij geen fijn detail weergeven in snelle actiescènes.
Echt sterke beeldverwerkingsprestaties kan de Xiaomi niet neerzetten. Op vlak van upscaling en deinterlacing scoort hij goed. Maar lopende teksten over het beeld (tickers in nieuwsuitzendingen bijvoorbeeld) gaan soms wat schokkerig vooruit, of kunnen zelfs lichte kamvorming tonen. De scherpte instelling staat veel te hoog. Heel wat detail krijgt daardoor een extra rand en dat ziet er niet uit. Gelukkig eenvoudig te corrigeren, zet de scherpte instelling ergens tussen nul en vijf. De ruisonderdrukking doet zijn werk, maar enkel voor willekeurige ruis. MPEG-ruis, zichtbaar als blokvorming, krijgt de Xiaomi niet weggewerkt. Kortom, zolang je beeldmateriaal een degelijke kwaliteit heeft, valt het prima mee. Maar met ouder, of kwalitatief minder goed materiaal merk je dat hij daar weinig aan kan verbeteren.
Audioprestaties
Als je weet dat heel wat subtoppers ook al worstelen met een goede audioweergave, dan begrijp je dat je van een toestel zoals deze Xiaomi geen wonderen mag verwachten op audiovlak. Hij heeft 2x 10 Watt vermogen, maar meer dan een aanvaardbaar resultaat kan hij daar niet mee scoren. Een opvallend item is er wel, hij ondersteunt naast Dolby Digital en Dolby Digital Plus ook DTS en DTS-HD. Dat Dolby Atmos ontbreekt vinden we geen drama.
Conclusie
Voor een budgetmodel heeft deze Xiaomi eigenlijk best wat goede eigenschappen. De beeldkwaliteit is prima, hij doet het uiteraard best in een gewone huiskamer bij wat omgevingslicht. In een donkere thuisbioscoop is hij minder op zijn gemak. Echte HDR-beelden met spetterende kleuren en knallende contrasten, dat is buiten zijn kunnen, maar het dient gezegd dat Dolby Vision beelden erg goed voor de dag kwamen. Dankzij Android TV geniet je van een ruim aanbod streaming opties. En voor gamers die geen 4K120 wensen is hij ook geschikt dankzij de lage input-lag. De adviesprijs lijkt ons wel te hoog, voor die prijs kan je andere koopjes vinden, maar doe er 100 euro af en de deal klinkt al heel wat beter.
Ons oordeel
Xiaomi Mi TV P1 43”
Pluspunten
Goed contrast voor een IPS-paneel
Mooi zwartdetail
Goede kalibratie
Ondersteunt Dolby Vision en HDR10+
Android TV
Minpunten
Zeer beperkte HDR-weergave
Instellingen zijn niet erg gebruiksvriendelijk
Geen VRR
Conclusie