Laat straattuig kennis maken met je harde vuisten
Net als in Streets of Rage draait het in Double Dragon om straatbendes die kennelijk niet veel meer te doen hebben dan jouw vriendin van de straat te plukken en haar vast te ketenen in hun clubhuis. Aan jou de taak om de grote diversiteit aan straattuig kennis te laten maken met je harde vuisten om je stukje bij beetje een weg naar haar toe te vechten.
Niets nieuws onder de zon, maar jaren na de release van het origineel nog steeds verslavend. Ditzelfde was echter ook het geval bij een game met dezelfde soort gameplay, namelijk Streets of Rage. Die ging zonder pardon elders in dit magazine voor de bijl. Double Dragon lijkt er veel beter vanaf te komen.
Grafisch zal het de fans van het eerste uur opvallen dat de game in een nieuw jasje is gestoken. Het betreft een mangastijltje dat er niet verkeerd uitziet. Het is stoer en bruut en soms zelfs sexy. Wat direct opvalt, is de grote virtuele bediening die een derde van het scherm opeist. Eerlijk is eerlijk: het werkt een stuk beter dan die van Streets of Rage. Probleem is echter dat de bediening zo dominant in beeld staat dat vijanden in sommige gevallen gewoon achter de bediening verdwijnen waardoor je ze kwijt bent.
Wel een multiplayer
Wat de game echter wel weer goed doet ten opzichte van concurrent Streets of Rage is het bieden van een goed werkende multiplayer, waarin je met een vriend samen door de game heen kunt beuken. Minpunt is echter dat deze modus alleen via bluetooth te spelen is. Waarom Wi-Fi en online niet zijn meegenomen, mag Joost weten. Maar goed, je kunt de game samen spelen en dat is al heel wat.
Kortom
Double Dragon is niet het perfecte straatvechtspel, maar biedt in ieder geval nostalgisch vermaak in een nieuw jasje.