Test: Back to the Future: The Game
Na Jurassic Park: The Game brengt Telltale ons opnieuw een game die gebaseerd is op een filmklassieker: Back to the Future. Laten we hopen dat de studio geleerd heeft van zijn fouten, Back to the Future verdient immers een game die de hit uit 1985 eer aan doet.
In Back to the Future: The Game speelt u de bekende Marty McFly. Het uiterlijk van Marty en Emmet (Doc) Brown is duidelijk gebaseerd op acteurs Michael J. Fox en Christopher Lloyd. Hetzelfde geldt overigens voor de andere personages die het spel uit de films heeft overgenomen. Daarbij komt nog dat de stem van Doc Brown is ingesproken door Christopher Lloyd. Het voelt door al deze herkenbare personages dan ook een beetje alsof we het volgende deel uit de filmserie in handen hebben.
Voor Back to the Future grijpt ontwikkelaar Telltale terug naar de oude point-and-click-speelstijl die we van de studio gewend zijn. Dat is zeker geen schande want Telltale is ontzettend goed in het maken van sterke point-and-click-spellen. Back to the Future is verdeeld in vijf episodes, die ieder los gedownload kunnen worden of gezamenlijk in een verzamelbox verkrijgbaar zijn.
Een ander verhaal
In een universum waar tijdreizen mogelijk is, kan een scenarioschrijver uiteraard probleemloos zaken als chronologie het raam uitgooien. Het was daarom voor Telltale ook geen enkel probleem om een goed verhaal te schrijven dat naadloos aansluit op de filmserie. Het resultaat is een meeslepend verhaal dat zich prima kan meten met dat uit de films. Dat de studio hierbij heeft samengewerkt met Bob Gale, één van de schrijvers voor de films, heeft hier misschien ook wel een en ander mee te maken.
Marty McFly en Doc Brown hebben veel weg van de acteurs uit de film.
Juist voor avonturengames is een goed plot belangrijk, vooral omdat dit de grootste drijfveer voor spelers is om verder te gaan met de game. Daarnaast helpt het bij dergelijke games natuurlijk ook wanneer de puzzels een voldaan gevoel geven. De puzzels in Back to the Future zijn qua moeilijkheid niet te vergelijken met klassiekers binnen het genre als Gabriel Knight en The 7th Guest, maar wie bekend is met Telltale verwacht ook geen schaakpuzzels en andere breinbrekers.
Zonder gebruik te maken van het hint-systeem zijn de puzzels na enig denkwerk prima op te lossen. De toegevoegde hints maken het spel dan ook vooral geschikt voor jongere spelers, al heeft Back to the Future wel een PEGI-rating van 16+. Vervelend van dit hulpmiddel is helaas dat de hints u soms op het verkeerde been kunnen zetten. Dit doordat ze een probleem willen laten oplossen dat in dat stadium van het verhaal nog niet opgelost kan worden. Dit gebeurt gelukkig incidenteel.
Onzichtbare muren
De besturing van Back to the Future is, in de door ons gespeelde pc-versie, niet altijd even prettig. Vooral het lopen met de pijltjestoetsen kan nogal irriteren. De 3D-omgevingen bieden helaas maar weinig bewegingsruimte en de onzichtbare muren die hierbij worden gebruikt zijn zeker geen fraaie oplossing. Met een beetje meer aandacht voor het level-ontwerp was het spel een stuk beter te navigeren geweest en had het 'natuurlijker' aangevoeld. Nu doet de navigatie u af en toe terugverlangen naar de ongecompliceerde 2D-omgevingen van vroeger.
Voor de fanatieke point-and-click-spelers onder ons zal het misschien even wennen zijn dat voorwerpen niet in de inventaris met elkaar gecombineerd kunnen worden. Misschien maar goed ook, want het eindeloos uitproberen van verschillende combinaties wordt op den duur vaak frustrerend.
Het navigeren door de spelwereld op de pc middels de pijltjestoetsen is erg lastig.
De cartooneske stijl van Back to the Future past goed bij de sfeer van het verhaal, en de tekenfilm-achtige karikaturen van de echte filmacteurs zijn knap gemaakt. De variaties op de filmmuziek die voor de soundtrack van dit spel zijn gemaakt, voegen ook op een positieve manier iets toe aan te sfeer. Vooral de optredens van Trixie Trotter in 1931 passen helemaal in het tijdperk van de drooglegging. Op YouTube zijn hier ook gemakkelijk de versies van Judy Garland bij te zoeken voor de liefhebber.
Conclusie
Back to the Future: The Game komt gelukkig goed uit de verf en is aanzienlijk sterker dan Telltales eerdere Jurassic Park-project. Dit onder andere omdat de ontwikkelaar terug is gegaan naar een genre waar ze ervaring mee hebben. Het heeft een avontuur opgeleverd met veel sfeer en een goed verhaal. Het spel is net zoals de andere games van Telltale niet verschrikkelijk moeilijk, maar wel vermakelijk genoeg zolang het hint-systeem niet gebruikt wordt. Er had meer aandacht uit mogen gaan naar de navigatie en de opbouw van de 3D-ruimtes, maar deze kleine irritaties maken van Back to the Furture geen slecht spel. Voor fans van de films is deze game zeker een aanrader.
Back to the Future: The Game
Prijs € 19,99
Taal Engels gesproken
Platform Pc, PlayStation 3, Wii, iPad
Ontwikkelaar Telltale Games
Uitgever Deep Silver
PEGI 16+
Genre Point-and-click adventure
Releasedatum 4 mei 2012
Oordeel 7/10
Pluspunten
Goed plot
Sfeervolle muziek
Leuke puzzels
Minpunten
Beperkte 3D omgeving
Onzichtbare muren
Slechte navigatie met pijltjes