Test: Darksiders II
Zelda, God of War, Prince of Persia - tijdens het dertig uur durende Darksiders II zal u veel beproefde game-elementen tegenkomen. Aanvoelen als een goedkoop samenraapsel doet het echter allerminst. Vigil Games weet een overtuigende wereld neer te zetten waar we ons maar al te graag in verliezen.
In de eerste Darksiders-game uit 2010 zagen we hoe hoofdpersonage War, als één van de Four Horsemen, beschuldigd werd van de ondergang van de mensheid. In dit vervolg kruipt u als speler in de huid van het nieuwe personage Death. Het betreft hier wederom één van de Four Horsemen en de broer van War.
Het verhaal loopt ongeveer parallel aan dat van de eerste game, waarbij Death een manier zoekt om de Apocalyps ongedaan te maken. Dit overigens niet vanuit de overtuiging dat de mensheid gered moet worden, maar simpelweg omdat hij zijn broer War wil vrijpleiten van de zware tenlastelegging.
Hoewel dit verhaal niet bijster interessant is, wordt u als speler weldegelijk diep in Darksiders II gezogen. De spelwereld waarin u zich begeeft klopt namelijk van A tot Z, waarbij vooral de grafische stijl van cartoongrootheid Joe Madureira een belangrijke rol vervult.
Snel en wendbaar
Verreweg het grootste verschil met de eerste game is de gameplay. Death blijkt namelijk veel sneller en wendbaarder te zijn dan de logge War. De vele gevechten met monsters verlopen daardoor snel en hectisch, en doen een zwaar beroep op uw reactievermogen. Een goed getimede aanval is hier minstens zo belangrijk als het op tijd wegduiken voor een tegenaanval.
Net als het eerste deel, kopieert Darksiders II brutaal elementen van games als Zelda, God of War en Prince of Persia. Vigil Games weet er echter een mooi geheel van te smeden, waardoor deze game nooit aanvoelt als een kopie van bewezen successen. Daarnaast verschijnen er de laatste jaren steeds minder adventuregames a la Zelda, en deze leegte weet de Darksiders-serie prima op te vullen.
Dungeons
De RPG-gamers onder ons zullen blij zijn om te horen dat er een belangrijke rol is weggelegd voor het zogenoemde 'looten'. Terwijl u de vele dungeons en zijmissies doorloopt, of gewoon door de grote open wereld reist op uw paard, verzamelt u veel items en wapens. U kunt deze vrijelijk met elkaar combineren om Death zodoende aan te passen op uw persoonlijk speelstijl. Hierdoor hebt u na enkele uren spelen al een personage dat er niet alleen uniek uitziet, maar ook zodanig speelt.
De eindbazen in Darksiders II blijven verbazen qua omvang en originaliteit.
Hoewel de dungeons in Darksiders II niet het niveau halen van bijvoorbeeld een Skyward Sword, zijn ze zonder meer goed ontworpen. De moeilijkheid van deze tempels loopt gestaag op, al zullen de meeste puzzels u niet veel tijd kosten om op te lossen. Desalniettemin zijn deze dungeons absoluut de grote kracht van Darksiders II. De afwisseling in de puzzels, veranderende omgevingen, uitdagende platform-elementen en epische eindbazen, maken het een genot om uzelf door deze mooie levels te werken.
Buttonbashen
Spelers die bekend zijn met third-person actiegames zullen Darksiders II zonder problemen kunnen oppakken. De besturing is simpel doch doeltreffend, waarbij we slechts twee knoppen hoeven te gebruiken voor Deaths fysieke aanvallen. Simpelweg rammen op deze knoppen zal u in het begin door de meeste gevechten helpen, maar staat u later in de game tegenover de wat pittigere vijanden dan zal u toch echt met doordachte combo's op de proppen moeten komen.
Naast veel handwapens kan Death ook aan de slag met speciale vaardigheden. Deze kunnen worden vrijgespeeld in de zogenoemde 'skill trees'. Er kunnen verdiende vaardigheidspunten worden uitgegeven in een skill tree voor directe mêlee-aanvallen (Harbinger), of u kunt ervoor kiezen om juist met magie te werken voor aanvallen van een grotere afstand (Necromancer).
Gameplay omgooien
Waar u bij veel RPG-games vastzit aan de door u gekozen strategie, is het in Darksiders II mogelijk om de uitgegeven ervaringspunten opnieuw te verdelen door een personage genaamd Vulgrim te bezoeken. Een erg leuke toevoeging, aangezien u de gameplay af en toe dus compleet kunt omgooien. Dit houdt het spelen van de lange game constant verfrissend.
In het menu kunt u kiezen met welke wapens en items Death wordt uitgerust.
Op gameplaygebied benadert Darksiders II pure perfectie. Het is dan ook jammer om te zien dat de game op technisch vlak wat punten laat liggen. De wereld en de personages zien er dan sfeervol en geloofwaardig uit, door technische mankementen als een stotterende frame rate en screen tearing wordt de heerlijke ervaring soms op brute wijzen verstoord. In de door ons gespeelde Xbox 360-versie bleef het gelukkig bij incidenten.
Conclusie
Op zoek naar een game waarin u veel tijd kunt verliezen aan een gigantisch singleplayer-avontuur? Dan is Darksiders II zonder meer een aanrader. Naast de hoofdverhaallijn kunt u zich namelijk nog vele uren zoethouden met zijmissies en het zoeken van verborgen items in de prachtige werelddelen en dungeons. Afgezien van de Zelda-serie worden er nog maar weinig klassieke adventuregames gemaakt, en Darksiders II toont aan waarom dit een groot gemis is. Wij kunnen dan ook niet wachten tot ontwikkelaar Vigil Games ons trakteert op games rond de overige twee Horsemen.
Darksiders II
Prijs € 59,99 voor consoles, € 49,99 voor pc
Taal Engels gesproken, Nederlands ondertiteld
Platform Xbox 360, PlayStation 3, Wii U, pc
Ontwikkelaar Vigil Games
Uitgever THQ
PEGI 16+
Genre Actie/avonduur
Releasedatum 21 augustus 2012
Oordeel 9/10
Pluspunten
Death zorgt voor soepele gameplay
Uitstekende soundtrack en stemacteurs
Spelwereld mooi vormgegeven
Leveldesign dungeons van hoog niveau
Minpunten
Technische mankementen
Verhaal laat te wensen over