Getest: 17 powerline-adapters

Een modern bedraad gigabitnetwerk staat garant voor snelheden van bijna 1 Gbit/s en is hiermee voor van alles bruikbaar. Powerline-fabrikanten prijzen hun producten aan met snelheden die variëren van 200 Mbit/s tot 500 Mbit/s. Helaas kan je die claims in tegenstelling tot die van bedrade netwerken met een korreltje zout nemen.

De oudere 200Mbit/s-adapters kwamen onder optimale omstandigheden niet veel verder 65 Mbit/s en de nieuwere 500Mbit/s-standaard doet in goede omstandigheden zo'n 144 Mbit/s. De 500 Mbit/s-adapters waren logischerwijs flink duurder dan de 200Mbit/s-setjes.

Het beste van twee werelden

Er is echter een soort tussenvorm op de markt gekomen die de voordelen van de 200Mbit/s-standaard (prijs) en die van de 500Mbit/s-standaard (snelheid) combineert. Deze goedkopere 500Mbit/s-adapters zijn voorzien van de goedkopere Qualcomm Atheros AR7420-chipset, die de 500Mbit/s-powerlinetechnologie combineert met een 100Mbit/s-netwerkaansluiting.

Dat lijkt vreemd, maar in de praktijk zijn snelheden boven 100 Mbit/s alleen mogelijk in erg goede omstandigheden. Tegelijkertijd is de 500Mbit/s-technologie over langere afstanden toch beter dan de 200Mbit/s-technologie, waardoor er ook met 100 Mbit/s-poorten voordeel uit te halen is.

Nadelen van powerline

Een nadeel van powerline blijft dat elektriciteitsdraden uiteraard niet ontworpen zijn voor communicatie en daardoor gevoelig zijn voor storing. Een oplader van bijvoorbeeld een tablet aansluiten, kan zomaar voor een vermindering in dataoverdracht van 20 Mbit/s zorgen. Garanties zijn er dus niet. Als het even mogelijk is, is het altijd een goed idee om eerst even uit te proberen voordat je een setje aanschaft. Bij toepassingen die erg gevoelig zijn voor onderbrekingen of snelheidsdips, zoals het kijken naar digitale televisie, geldt dit nog sterker.

Getest 17 powerline-adapters from IDG Nederland