Het hele dorp offline door één kabeltje?
"Jij bent technisch toch?", verwelkomt Jannus me uitbundiger dan ooit tevoren. Ik lijk op precies het juiste moment bij Jannus en Jitske binnen te komen. De schoonmaakster heeft bij het stofzuigen een kabeltje van het internetkastje losgemaakt en nu krijgen ze geen beeld meer op de televisie...
Ik bekijk de situatie en herken de KPN-installatie van thuis. Ik weet hier wel mee om te gaan. Ik steek de juiste steker in het juiste contact en herstart de hele boel. Dit duurt een poosje, maar dan is er ineens weer beeld. Gastheer (en -vrouw) zijn uiteraard in hun nopjes nu de boel weer voor mekaar is. Nu heb ik mijn bakje koffie dubbel en dwars verdiend.
Tijdens het koffiedrinken hoor ik dat Loltsje vanochtend voor de eerste keer is langsgeweest als hulpje in de huishouding, en omdat ik haar ook wel redelijk ken - en weet dat Jannus en Jitske altijd wel in zijn voor een geintje - krijg ik ineens een idee: "Laten we haar opbellen en zeggen dat er een monteur van KPN is en dat ze de hele zaak hier in het honderd heeft geholpen." Een goed idee, zo blijkt, want het duurt niet lang of Jannus heeft Loltsje aan de lijn.
Visser van KPN
"Hier is een man van KPN en die wil jou even spreken", kondigt hij aan, waarna hij het draadloze toestel - dat op intercom staat geschakeld - bij mij in de hand drukt. Met een verdraaide stem begin ik: "Ja hallo, u spreekt met Visser van KPN. Wat heeft u vanochtend precies gedaan, want het hele dorp zit hier zonder internet."
"Dat kan toch niet komen van dat ene snoertje?!", reageert ze geschrokken. "Dat is inderdaad vreemd", ga ik met verdraaide stem verder. "Zou u me daarom kunnen vertellen wat u precies heeft gedaan?" Een lachende Jannus en Jitske verraden het serieuze gehalte van het gesprek enigszins en zorgen ervoor dat ik ook een beetje ben ga lachen.
Dan duw ik het toestel gauw weer in Jannus' handen en die vertelt dan lachend - alsof 'ie van Bananasplit is - dat het Dick Kooy was die een grapje met haar heeft uitgehaald. Uit haar reactie maken we op dat ze het wel kan waarderen. Wanneer ik Loltsje een aantal dagen later tegenkom, herinnert een vermanend opgestoken vinger me weer aan het geintje. Samen met de mededaders lachen we er nog even smakelijk om.