Test: Final Fantasy XIII-2
Final Fantasy XIII was misschien een oerdegelijke game, zaken als een lineaire spelopzet en een chronisch gebrek aan side-quests liet menig fan toch ietwat teleurgesteld achter. Square Enix gaat in de herkansing met Final Fantasy XIII-2.
Final Fantasy XIII-2 is een direct vervolg op deel XIII (2010) en Square Enix lijkt hiermee enkele fundamentele misstappen uit het origineel te willen wegpoetsen. Het resultaat: een game die sterk doet denken aan de wortels van deze legendarische Japanse RPG-serie. We kunnen een gigantische spelwereld ontdekken, aan de slag met een overdaad aan side-quests en zelfs veelvuldig door tijd en ruimte reizen.
Final Fantasy XIII-2 pakt de draad zo'n drie jaar na het einde van het origineel op. Van Lightning (hoofdpersonage uit Final Fantasy XIII) wordt verondersteld dat ze is overleden, maar iedereen die het eerste deel heeft uitgespeeld, weet dat dit wel eens anders kan liggen. Zo vermoedt ook haar schuchtere zusje Serah, nadat ze in een droom Lightning in de toekomst ziet.
Serah besluit op onderzoek uit te gaan, waarin ze al snel wordt bijgestaan door Noel; een jongen uit de toekomst die samen met een meteoriet vol monsters op de sprookjesachtige wereld stort. Wat wil het toeval, Noel beweert door Lightning te zijn gestuurd om samen met Serah een aanstaande apocalyps te voorkomen.
Verwarrend
Square Enix zet in Final Fantasy XIII-2 een verhaal neer dat zal beklijven tot lang nadat de aftiteling over het scherm is gerold. Geef uzelf echter wel tijd om aan de game te wennen: vooral wanneer het tijdreizen wordt geïntroduceerd, zich tal van personages aandienen en de mysteries zich in rap tempo opstapelen, kan het allemaal behoorlijk verwarrend worden.
Grafisch is Final Fantasy XIII-2 wederom een pareltje.
Het is zeker niet vereist om het eerste deel te hebben gespeeld, maar het zorgt er wel voor dat u wat makkelijker wegwijs wordt in de spelwereld. En ach, ook al kunt u geen chocola maken van de diepgravende verhaallijnen achter de locaties Cocoon, Grand Pulse en Fal'Cie dan nog zal enkel het avontuur van Serah en Noel meer dan genoeg zijn om u door de dertig á veertig uur durende hoofdverhaallijn te loodsen.
Hapklare brokken
Square Enix heeft ditmaal voor een aanzienlijk betere spelstructuur gekozen. In XIII-2 krijgen we de game feitelijk in hapklare brokken voorgeschoteld, waardoor het (en het klinkt haast tegenstrijdig) ondanks het vele tijdreizen overzichtelijk aanvoelt. Met uw gezelschap reizigers lost u een aantal problemen op en voert u een aantal gevechten in een bepaald gebied, waarna zich een portaal opent naar het volgende deel.
Deze steeds terugkerende opzet heeft als keerzijde dat de game, net als zijn voorganger, enigszins lineair aanvloet. Gelukkig brengt de toevoeging van de zogenoemde Historia Crux de nodige afwisseling. Dit is een soort hub waarmee u onder meer door de tijd reist. Zigzaggend vliegen we zo naar bekende en nieuwe locaties als Eden, Academia en Sanctum, die soms honderden jaren uiteen liggen. Niet alleen is het contrast tussen vóór en ná de verwoestende gebeurtenis in Cocoon schitterend om te zien, ook biedt dit verhaaltechnisch een enorme diepgang.
Extra missies
Met een overdaad aan side-quests komt Square Enix tegemoet aan de wens van menig teleurgestelde Final Fantasy XIII-speler. Naast de uitgestrekte hoofdverhaallijn kunnen we nu nog tientallen uren ronddolen in de prachtige spelwereld om bijvoorbeeld items voor personages te verzamelen, epische gevechten met monsters aan te gaan of zelfs complete bonuslocaties vrij te spelen. Zo zien we Final Fantasy natuurlijk het liefst.
Een van de sterkste verbeteringen van de gameplay vinden wij toch wel het vrije camerastandpunt. Niet langer hangt de camera op een vast punt boven het personage, maar kunnen we deze vrijelijk bewegen voor een ideaal aanzicht op de spelwereld. Niet alleen speelt dit gewoon een stuk prettiger, ook krijgt u hierdoor een completer beeld van de mooie wereld.
Gevechtssysteem
Square Enix heeft er verstandig aan gedaan het beste uit XIII te behouden: het gevechtssysteem. De zogenoemde Paradigm Shift maakt het mogelijk om de game automatisch de beste aanvalsoptie voor u te laten selecteren en u kunt ook nu weer constant sleutelen aan vaste aanvalssetjes voor de verschillende personages. Dit werkt samen met de heerlijke besturing gewoon ontzettend lekker.
Het Paradigm Shift-systeem zorgt voor vloeiende gevechten.
Net als in XIII heeft u in XIII-2 drie vechters tot uw beschikking. Naast hoofdrolspelers Serah en Noel zijn er ditmaal monsters om aan uw team toe te voegen. Door deze wezens in de game te verslaan, krijgt u soms de optie om deze als derde lid aan te trekken. Ieder monster heeft zo zijn eigen krachten en klasse, en doordat we deze Paradigms kunnen wisselen wordt ieder gevecht een klein schaakspel. De toevoeging van de monsters is erg leuk gevonden, al is de gelijkenis met Pokémon wel overduidelijk aanwezig.
Onzichtbare muurtjes
Grafisch ziet XIII-2 er zeer gelikt uit. Het heeft dan misschien niet dezelfde impact als het eerste deel, maar wanneer u door het verwoeste Cocoon loopt, kan het niet anders dan dat u diep onder de indruk bent. Jammer is wel dat we ook in dit deel weer veel te vaak onzichtbare muren tegenkomen waar we om de een of andere reden niet doorheen kunt lopen. Hierdoor blijkt de ruimtelijke opzet van de game al snel niets meer te zijn dan een illusie.
Verder worden we, zoals het een ware Final Fantasy betaamt, ook in deze game weer overspoeld met uren aan gelikte cutscenes. Helaas vinden we in een handjevol van deze filmpjes nu vervelende quicktime-events terug, waardoor we dus niet langer onderuitgezakt op de bank van dit grafische geweld kunnen genieten.
Mankementen
De door ons geteste Xbox360-versie vertoonde opvallend genoeg enkele kleine technische mankementen. Zo had de console het zichtbaar moeilijk om alle actie vloeiend op het scherm te toveren. Met name bij grootschalige gevechten daalde de framerate aanzienlijk. Jammer, want dat doet het grafisch indrukwekkende XIII-2 toch echt tekort. Gelukkig maakt de soundtrack een hoop goed, want deze blijft gedurende de hele game adembenemend sterk.
Naast de soundtrack leveren ook de stemacteurs trouwens weer prima werk af. Vooral emotionele momenten worden door de acteurs achter Serah en Noel kracht bijgezet en Lightning doet daarbij prima dienst als vertellende stem. Het blijft echter een Japanse RPG en dus ontkomen we ook nu niet aan een handjevol tenenkrommende dialogen die humoristisch bedoelt zijn, maar de plank finaal misslaan. Sommige Final Fantasy-fans zullen het daarnaast jammer vinden dat er geen Japanse stemmen gekozen kunnen worden. Er is nota bene standaard ondertiteling aanwezig.
Conclusie
Fans van het eerste uur zullen verheugd zijn met deze terugkeer naar de Final Fantasy-wortels. We zouden de game dan ook tekort doen door het simpelweg als een vervolg op Final Fantasy XIII te bestempelen. De ontelbare side-quests, de extra tactiek om monsters aan de gevechten toe te voegen en het dynamische effect van tijdreizen maken dit tot een van de meest vermakelijke Final Fantasy-games ooit. Het verhaal rond Serah, Noel en Lightning is daarbij meeslepend genoeg om meerdere malen te doorlopen, niet in de laatste plaats omdat de game verschillende eindes kent. Jammer is wel dat Final Fantasy XIII-2 op een aantal punten technische tekort schiet, waardoor we nooit volledig kunnen opgaan in de prachtige spelwereld.
Final Fantasy XIII-2
Prijs € 59,99
Taal Engels gesproken, Engels ondertiteld
Platform Xbox 360, PlayStation 3
Ontwikkelaar Square Enix
Uitgever Square Enix
PEGI 16+
Genre RPG
Releasedatum 3 februari 2012
Oordeel 8/10
Pluspunten
Meeslepend verhaal
Gevechtssysteem werkt lekker
Spelwereld is groots en sfeervol
Sterke soundtrack
Minpunten
Framerate wisselvallig
Onzichtbare muren verpesten spelbeleving