Weekendkrabbels: 'Kijk mama, zonder handen!'
Elke zaterdag pakt Daan een nieuwsitem en schrijft hij zijn frustratie, blijdschap of pure woede van zich af. Deze week: zelfrijdende auto's, littekens en een vogelbekdier. 'Ik weet al niet waar ik mijn handen moet laten als ik op de passagiersstoel van een normale auto zit.'
Ik kan me niet meer precies herinneren wanneer ik leerde fietsen, maar ik heb er wel bewijs van dát ik het ooit heb geleerd. Ergens aan de zijkant van mijn linkerknie begint een lijn, iets lichter van kleur dan de huid eromheen. De lijn loopt door langs mijn kuit, slaat een paar centimeter over en eindigt in een poel met dezelfde kleur op de knobbel van mijn enkel. Het is het bewijs van mijn eerste meters op een fiets zonder zijwielen. Lees ook: De stelling: Ik zou best in een zelfrijdende auto durven stappen.
Glijpartij
Lang kunnen die meters niet hebben geduurd, en de precieze details ken ik alleen uit de overlevering. In een net niet opgedroogde waterplas schoot mijn voorwiel onder mijn lichaam vandaan, waarna ik kennis maakte met de harde ondergrond die even daarvoor nog zo ver weg leek. Ik gleed een goede anderhalve meter over de straatstenen, probeerde mezelf uit de greep van mijn fiets te wurmen en barstte toen, zoals het een zojuist gevallen jongetje betaamt, in huilen uit.
Kijk, mama!
Het duurde even voor ik weer een fiets op wilde, maar toen het eenmaal zover was, was er geen houden meer aan. Ik deed trucjes, ik slipte en deed wat ieder kind doet als het zonder om te vallen op een rijdende fiets kan blijven zitten: de handen van het stuur halen. Ik zal niet ontkennen dat ik op die manier nog talrijke keren op het asfalt ben geklapt, maar nooit meer was het zo erg als die eerste keer. Daarbij: zonder handen fietsen woog makkelijk op tegen een eventuele glijpartij, want het was natuurlijk het allercoolste wat er was.
Zonder handen
Blijkbaar kun je met de auto ook zonder handen rijden. Het is niet aan te raden dat in je eigen auto te doen, die is er immers niet op gemaakt. Maar Google-medewerkers weten wel wat cool is, en dat willen ze zo vaak mogelijk laten zien. Daarom hebben ze een auto ontwikkeld waarmee je niet eens kán sturen. Er zit namelijk geen stuur in. We leven in een tijd waarin dit soort dingen de normaalste zaak van de wereld lijken, dus ik zeg het nog even een keer: er zit geen stuur in.
Wat er op de plek van het stuur zit, weet eigenlijk niemand.
Vraag iemand een simpele auto te tekenen, en hij tekent een chassis, eventueel een dak, wielen en... een stuur. Een stuur hoort bij een auto. Maar niet volgens Google. Als je namelijk een zelfrijdende auto hebt, zo vindt men in Mountain View, zit zo'n stuur alleen maar in de weg. In plaats daarvan zit er niks. Een voetenbankje, misschien. Een beeldscherm. Een roulettetafel, een open bar, een kooi met een vogelbekdier erin. Maar in elk geval geen stuur.
Ik vind het gek. De eerste resultaten van onze stelling van deze maand lijken erop te wijzen dat een aanzienlijk deel van de bezoekers van Computer!Totaal weinig problemen heeft met het rijden in een auto zonder stuur, maar ik ben er nogal huiverig voor. Ik weet al niet waar ik mijn handen moet laten als ik op de passagiersstoel van een normale auto zit, laat staan als ik het idee heb dat ik zelf aan het rijden zou moeten zijn, terwijl om me heen de techniek alles van me heeft overgenomen.
Raceauto
Misschien overdrijf ik. Alle tests wijzen uit dat zelfrijdende auto's stukken veiliger zijn dan door mensen bestuurde voertuigen. Een autonome raceauto van Audi rijdt record na record aan diggelen op de Hockenheimring in Duitsland. En zoals onze stelling aan het bewijzen is: Nederland heeft ook weinig problemen met stuurloze, zelfdenkende wagens.
Ik vertrouw het nog niet. Springen jullie met z'n allen in zo'n monster zonder stuur, dan ga ik wel fietsen. Zonder handen.
Vorige Weekendkrabbel lezen? Hier vind je hem. Een overzicht van alle Weekendkrabbels kun je hier vinden.